Dag 20 Death Valley naar Yosemite
Blijf op de hoogte en volg Bert
01 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Yosemite Valley
Zaterdag 30 juli 2016 dag 20
De Dode Valley was voor veel pioneers/settlers een valley te ver. Vanwege de afstand komend vanuit het oosten, en de extreme temperaturen in deze Valley redden velen het niet om deze overtocht, naar het vruchtbare California en de grote goudvoorraden (prospectors), via de Sierra Nevada te volbrengen. Vandaar de naam Death Valley. We volgen deze route door Death Valley via Pahrump, Furnace creek, Panamint Spings naar Yosemite en eindpunt Groveland.
Je zou John Steinbeck's Grapes of Wrath ooit eens moeten lezen. Hierin wordt een reis beschreven van een familie afkomstig uit het door dustbowls geteisterde Oklahoma naar het Californische Bakersfield. Hoewel niet hetzelfde tijdsmoment, krijg je wel een goed beeld van toenmalige ontberingen op eindeloze afstanden onder erbarmelijke omstandigheden.
Anneke rijdt op dit moment met cruisecontrol de exact voorgeschreven snelheid, soms daar significant onder, bedacht als ze altijd is op snelheidsovertredingen. Thomas is de diskjockey. Ik zit achterin te tikken op de Ipad. Het is 98 fahrenheit en mistig, raar he, het kan ook stof zijn want het waait redelijk hard. Op deze manier zien we weinig van dit deel van Death Valley. Het was van Las Vegas tot Panamint point mistig. Het lijkt een gevolg te zijn van bosbranden. We zullen het later eens opzoeken. Uiteindelijk tikken we de 118 fahrenheit aan en bij een lang stuk weg omhoog had de Jeep van Mau en Jo de grootste moeite. Zelfs met airco uit was 40 kilometer per uur het maximaal haalbare. Puffend en tuffend bereikte ook deze uiteindelijk de eindstreep.
Gisteravond met de bus naar het Bellagio gereden voor de fonteinen. We hadden dan inmiddels er al 15 uur opzitten. Na terugkomst in het hotel zijn Thomas en Mo nog een gokje wezen wagen. Zij keerden, zo wij vanochtend pas hoorden, met een klein verlies van de Black Jack tafel terug.
Na een calorieoverdadig ontbijt hebben we de oversteek van ca 850 km met een comfortabele 160 pk 4wd aangedreven benzineslurpende bolide aangevat. Als Anneke hard optrekt zit ik in de kofferbak.
Rijden over de Tiogapass van het Yosemite National Park. Mooi park met prachtige Meadows. De steensoort hier is graniet, zoals mogelijk ook op je aanrecht. Graniet wordt heel glad als het nat is door bv regen en is onbegaanbaar. De meeste klimmers van de Halfdome glijden tijdens regen uit en vallen onfortuinlijk naar beneden.
Onze reis verloopt spoedig, Jo heeft nu ook rijervaring in de USA.
Het appartement wordt als tegenvallend ervaren, we hadden een prive zwembad met jackuzi verwacht. We zullen er mee moeten leven. Het pizzarestaurant: Two Guys one pizza" steken we in de fik.
Na een avondje mokken vielen we uitgeput in katzwijm.
De Dode Valley was voor veel pioneers/settlers een valley te ver. Vanwege de afstand komend vanuit het oosten, en de extreme temperaturen in deze Valley redden velen het niet om deze overtocht, naar het vruchtbare California en de grote goudvoorraden (prospectors), via de Sierra Nevada te volbrengen. Vandaar de naam Death Valley. We volgen deze route door Death Valley via Pahrump, Furnace creek, Panamint Spings naar Yosemite en eindpunt Groveland.
Je zou John Steinbeck's Grapes of Wrath ooit eens moeten lezen. Hierin wordt een reis beschreven van een familie afkomstig uit het door dustbowls geteisterde Oklahoma naar het Californische Bakersfield. Hoewel niet hetzelfde tijdsmoment, krijg je wel een goed beeld van toenmalige ontberingen op eindeloze afstanden onder erbarmelijke omstandigheden.
Anneke rijdt op dit moment met cruisecontrol de exact voorgeschreven snelheid, soms daar significant onder, bedacht als ze altijd is op snelheidsovertredingen. Thomas is de diskjockey. Ik zit achterin te tikken op de Ipad. Het is 98 fahrenheit en mistig, raar he, het kan ook stof zijn want het waait redelijk hard. Op deze manier zien we weinig van dit deel van Death Valley. Het was van Las Vegas tot Panamint point mistig. Het lijkt een gevolg te zijn van bosbranden. We zullen het later eens opzoeken. Uiteindelijk tikken we de 118 fahrenheit aan en bij een lang stuk weg omhoog had de Jeep van Mau en Jo de grootste moeite. Zelfs met airco uit was 40 kilometer per uur het maximaal haalbare. Puffend en tuffend bereikte ook deze uiteindelijk de eindstreep.
Gisteravond met de bus naar het Bellagio gereden voor de fonteinen. We hadden dan inmiddels er al 15 uur opzitten. Na terugkomst in het hotel zijn Thomas en Mo nog een gokje wezen wagen. Zij keerden, zo wij vanochtend pas hoorden, met een klein verlies van de Black Jack tafel terug.
Na een calorieoverdadig ontbijt hebben we de oversteek van ca 850 km met een comfortabele 160 pk 4wd aangedreven benzineslurpende bolide aangevat. Als Anneke hard optrekt zit ik in de kofferbak.
Rijden over de Tiogapass van het Yosemite National Park. Mooi park met prachtige Meadows. De steensoort hier is graniet, zoals mogelijk ook op je aanrecht. Graniet wordt heel glad als het nat is door bv regen en is onbegaanbaar. De meeste klimmers van de Halfdome glijden tijdens regen uit en vallen onfortuinlijk naar beneden.
Onze reis verloopt spoedig, Jo heeft nu ook rijervaring in de USA.
Het appartement wordt als tegenvallend ervaren, we hadden een prive zwembad met jackuzi verwacht. We zullen er mee moeten leven. Het pizzarestaurant: Two Guys one pizza" steken we in de fik.
Na een avondje mokken vielen we uitgeput in katzwijm.
-
01 Augustus 2016 - 06:37
Tanja:
Morgen naar San Francisco, hebben jullie gezorgd voor bloemen voor in het haar! If you are going to San Francisco. Be sure to wear some flowers in your hair. -
01 Augustus 2016 - 07:24
Anneke:
Lieve Tanja, goeie suggestie, joline heeft al een bloem in haar tas. Mo is aan zijn vierde wijntje, Bert en Anneke aan de vierde Black Box.
Liefs van ons allemaal -
02 Augustus 2016 - 10:18
Aly Biemold:
Hey guys,
Wat een leuke interessante verhalen allemaal, met een heel persoonlijke noot (van Bert). Voordat ik het gelezen had, zag ik de taakverdeling al voor me. Bert uit het raam kijkend, op de IPad.
Volgens Jan is het helemaal niet gek om met 40 km een berg op te rijden gelet op het aantal pk's (dit is een citaat, ik heb er verder geen verstand van). Zonder airco in die hitte is wel een beproeving!
Ben benieuwd naar het vervolg. Denk dat julli nu bijna aan het einde van jullie reis zijn?
Hartelijke groet,
Aly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
