Dag 24, laatste dag
Blijf op de hoogte en volg Bert
09 Augustus 2016 | Verenigde Staten, San Francisco
Dinsdag 9 augustus 2016, 24e en laatste dag.
Hé hallo, ben je er nog?, kom je er nog even bij?, want we willen afsluiten.
Jouw reacties waren hartverwarmend, en het was al zo heet, nee geen grapjes meer. Hartelijk bedankt dat je de moeite hebt genomen om onze belevenissen te lezen en daarop te reageren. Bedankt!
We krijgen zo dadelijk de laatste zoekgeraakte koffer thuis aangeleverd. Deze was toch in Newark achtergebleven, hopelijk niet omdat ie te zwaar bleek vanwege de kilo's versteend hout die één van ons erin had verstopt. We zullen zien. De ontvangst van dit zoekgeraakte en niet onbelangrijk deel van onze reisinventaris, is een mooi moment om even over de reis te contempleren (klinkt bekend nietwaar Aly?) en daarna af te sluiten.
De lat lag hoog! Drieeneenhalve week vroeg op onder soms erbarmelijke omstandigheden in een (te) kleine tent of in de luxe van een motel of hotel met queensize bedden. Thomas liet zich soms met twee van deze bedden bedienen.
De hikes waren onder de extreme hitte vermoeiend en zeer inspannend, maar we hebben het gedaan. Ik ben er trots op dat de kids de Peek en Spooky zonder mij hebben durven doen! Geplande hikes hebben we in goed overleg gewijzigd in andere trails die gelet op de meteorologische omstandigheden het wel toelieten.
We danken de kids dat ze zonder kleerscheuren en/of deuken in de auto's de lange ritten, zowel off-road met hazardous moments, als op asfalt door de hele drukke wereldsteden als Phoenix, Las Vegas en San Francisco hebben volbracht: probeer het zelf maar eens! We hebben ontzettend gelachen om Maurice, die met Female Senior Citizens de show stal in Green River!
Annelies, wij zijn je ontzettend veel dank verschuldigd voor het verzorgen van Roos en Tommy, je had het er heel erg druk mee; namens beide hartelijk dank.
Onze dank gaat ook uit naar Hein en Willem Jan die ons in de vroege ochtend naar Schiphol brachten en onder niet te bechrijven omstandigheden ons weer ophaalden. Tijdens het lange wachten op Schiphol hadden beide helden gelukkig enige afleiding van buurvrouw Marjolein die wist te vertellen dat ze het huis gaat verkopen. Hein en WJ reuze bedankt!
Nu we weer onder elkaar zijn: bedankt voor je aandacht en tot de volgende "Waarbenjij.nu" in 2018.
Anneke en Bert
Hé hallo, ben je er nog?, kom je er nog even bij?, want we willen afsluiten.
Jouw reacties waren hartverwarmend, en het was al zo heet, nee geen grapjes meer. Hartelijk bedankt dat je de moeite hebt genomen om onze belevenissen te lezen en daarop te reageren. Bedankt!
We krijgen zo dadelijk de laatste zoekgeraakte koffer thuis aangeleverd. Deze was toch in Newark achtergebleven, hopelijk niet omdat ie te zwaar bleek vanwege de kilo's versteend hout die één van ons erin had verstopt. We zullen zien. De ontvangst van dit zoekgeraakte en niet onbelangrijk deel van onze reisinventaris, is een mooi moment om even over de reis te contempleren (klinkt bekend nietwaar Aly?) en daarna af te sluiten.
De lat lag hoog! Drieeneenhalve week vroeg op onder soms erbarmelijke omstandigheden in een (te) kleine tent of in de luxe van een motel of hotel met queensize bedden. Thomas liet zich soms met twee van deze bedden bedienen.
De hikes waren onder de extreme hitte vermoeiend en zeer inspannend, maar we hebben het gedaan. Ik ben er trots op dat de kids de Peek en Spooky zonder mij hebben durven doen! Geplande hikes hebben we in goed overleg gewijzigd in andere trails die gelet op de meteorologische omstandigheden het wel toelieten.
We danken de kids dat ze zonder kleerscheuren en/of deuken in de auto's de lange ritten, zowel off-road met hazardous moments, als op asfalt door de hele drukke wereldsteden als Phoenix, Las Vegas en San Francisco hebben volbracht: probeer het zelf maar eens! We hebben ontzettend gelachen om Maurice, die met Female Senior Citizens de show stal in Green River!
Annelies, wij zijn je ontzettend veel dank verschuldigd voor het verzorgen van Roos en Tommy, je had het er heel erg druk mee; namens beide hartelijk dank.
Onze dank gaat ook uit naar Hein en Willem Jan die ons in de vroege ochtend naar Schiphol brachten en onder niet te bechrijven omstandigheden ons weer ophaalden. Tijdens het lange wachten op Schiphol hadden beide helden gelukkig enige afleiding van buurvrouw Marjolein die wist te vertellen dat ze het huis gaat verkopen. Hein en WJ reuze bedankt!
Nu we weer onder elkaar zijn: bedankt voor je aandacht en tot de volgende "Waarbenjij.nu" in 2018.
Anneke en Bert
-
09 Augustus 2016 - 17:46
Leen De Bles:
Mooi mooi mooi -
10 Augustus 2016 - 13:56
Mieke:
We hebben weer mee mogen genieten van jullie reiservaringen en vonden dit fantastisch. Zelf zullen wij zo'n reis nooit durven te ondernemen en het is daarom erg bijzonder om e.e.a. vanaf de comfortabele bank mee te kunnen beleven -
10 Augustus 2016 - 22:09
Annemiek:
Mooi slotwoord Bert! En nu nagenieten van alle foto's en video's. Ik kan niet wachten op de mooie presentatie met muziek (?) die je vast gaat maken. Daarmee overbrug je vast de tijd tot de volgende USA reis in 2018 (begrijp ik). Tot morgen? Groeten Annemiek -
12 Augustus 2016 - 09:10
Tanja:
Anneke en Bert,
Robert en ik hebben enorm genoten van de prachtige reisverslagen. -
14 Augustus 2016 - 20:25
Wil:
ha Blesjes
wat een mooie verhalen en mooie foto's .
heb een stukje Amerika meebeleefd.
groeten, Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
